'Wat Proust wil begrijpen of zelfs grijpen, is de wereld die hem omgeeft; wat hij wil leren kennen zijn de personen, plaatsen en voorwerpen die zijn belangstelling wekken, en die hij aan een diepgaand onderzoek wil onderwerpen. Maar wat hem frustreert is dat de betekenis van personen of voorwerpen hem ontsnapt, precies op het moment dat hij er greep op denkt te krijgen. Blijkbaar hebben personen en dingen een betekeniskern, een essentie die zich lijkt te verwijderen of verplaatsen als hij ze probeert eigen te maken. (...) Proust wil de wereld begrijpen in de meest concrete betekenis van ‘grijpen’,’pakken’, ‘in bezit nemen’. (...) Zich bewust worden van iets is voor Proust een jacht waarin hij het mentale beeld gebruikt als een net waarin hij persoon of ding kan vangen en vervolgens opsluiten'. (Maarten van Buuren)
dinsdag 23 november 2010
zondag 21 november 2010
Moment
Wanneer je alles hebt gehad
de klok naar twaalf wijst,
wanneer je levensschilderij
zoetjes wordt ingelijst.
Dan voel je in je vaak de drang
die prent eens te bekijken,
vind je daarin ook terug
van wat je wou bereiken?
Toen het vel nog blanco was
was je verwachting hoog
(...)
je moest vooruit; na elke dag
wachtte een nieuwe morgen
(...)
vooruit, vooruit, het leven lonkte
(...)
maar in je haast vergat je soms
het kleine te bekijken
omdat je over alles heen
veel verder nog wou reiken.
De kleuren liepen dan door elkaar heen
ze werden grauw en grijs;
(...)
Toch zag je telkens weer die flits
die 't evenwicht herstelde.
(...)
Je bleef verlangen (...), fel zoeken
tot je overrompeld werd met -dat-
Momenten waren het en toch:
al duurden ze maar even.
Zij waren het die mij als mens
de kleur gaf aan mijn leven.
Leentje Dekkers - de Bruijn
vrijdag 19 november 2010
donderdag 18 november 2010
woensdag 17 november 2010
zaterdag 13 november 2010
vrijdag 12 november 2010
donderdag 11 november 2010
woensdag 10 november 2010
dinsdag 9 november 2010
vrijdag 5 november 2010
donderdag 4 november 2010
dinsdag 2 november 2010
Je kent het verleden alleen in het heden en als onderdeel van het heden. We zien dus dat ons ervaren volledig aan het moment gebonden is. Van de ene kant is elk moment zo vluchtig en zo kort dat we er zelfs niet over kunnen denken of het is al voorbij. Vanuit een ander gezichtpunt is dat moment altijd aanwezig, aangezien we geen ander moment kennen dan het aanwezige. Het sterft onafgebroken en wordt altijd sneller verleden dan het voorstellingsvermogen zich in kan denken. Maar tegelijkertijd wordt het onafgebroken geboren, altijd nieuw, net zo snel opdoemend uit het volmaakt onbekende dat we de toekomst noemen. Het is een bijna adembenemend gedachte. (Watts)
Abonneren op:
Posts (Atom)
Volgers
Blogarchief
-
▼
2010
(156)
-
▼
november
(16)
- <!--StartFragment--> 'Wat Proust wil begrijpen of...
- MomentWanneer je alles hebt gehadde klok naar twaa...
- Geen titel
- Geen titel
- Geen titel
- Geen titel
- (Beet!en dan pas kijken en het nog niet weten)
- Geen titel
- ps: slechte scans
- <!--StartFragment--> De foto of het fotograferen ...
- Geen titel
- "Een gekleurde plek, die ik bijvoorbeeld zie, best...
- Geen titel
- Geen titel
- Geen titel
- <!--StartFragment--> Je kent het verleden alleen ...
-
▼
november
(16)