zondag 5 september 2010

" Vinden! Iets vinden dat zo zeer bevredigt dat het moment van de vondst er bijna onbeperkt opnieuw door wordt opgeroepen. De toevloed aan energie niet kunnen verdragen die vrijkomt doordat je de hand legt op, reikt naar, in bezit neemt wat – je precies of juist niet precies verwachtte. Plotselinge expansie van je zijn – gevolgd door een schok die je terug laat veren – en je terugkeert en de vondst opnieuw doet. Dan een moment van gevoelsuitstorting en alomvattende zegening. Aanstalten tot verafgoding. (...) En tenslotte wordt het wonder erkend, aanvaard. En dan ontstaat de melancholie door het gevoel dat dit moment al door het verleden is weggekaapt. De onbetwistbare parel is door de zekerheid aan de snoer geregen – een uiterlijk ding geworden. Het ontstaansmoment, zolang het de mogelijkheid van herrijzen nog in zich borg, dat was het kostbare moment". (Paul Valery)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Volgers